Tancerz

ROZKOSZ

Choreografia, scenografia i kostiumy: Jakub Lewandowski
Asystentka choreografa: Dominika Wiak
Muzyka: Michał Lis
Reżyseria świateł: Paweł Murlik
Dancing: Dominika Wiak, Wojciech Furman, Daniel Leżoń, Oscar Mafa, Paweł Urbanowicz, Michał Woźnica
Produkcja; Bytomski Teatr Tańca i Ruchu Rozbark
Data premiery: 29.09.2018r.

Marzyłem aby wystąpić w spektaklu tanecznym, który będzie doceniony przez Polską Platformę Tańca. Aby zatańczyć z TAKĄ ekipą w spektaklu i żeby moja twarz była kiedyś na plakacie! Dzięki Kubie, mojej pracy i magii ludzi,  wszystko się zrealizowało. Choć po castingu dowiedziałem się, że nie zatańczę ponieważ nie zostałem wybrany! (…). Chciałem, żeby moja twarz była na plakacie i powiem Wam dlaczego – bo jest piękna 😀 Ponieważ wierzę w wartości, które cenię i myślę sobie, że moja twarz właśnie niesie za sobą te wartości w świat.  

Aktor

Bal Manekinów

Reżyseria: Jerzy Stuhr
Przekład: Anatol Stern
Scenografia i kostiumy: Juriana Jur
Opracowanie muzyczne: Michał Gorczyca
Choreografia: Nina Minor
Reżyser światła: Waldemar Zatorski
Realizacja dźwięku: Michał Tatara
Asystent scenografa i kostiumologa: Małgorzata Domańska
Asystenci reżysera: Nina Minor i Jan Malawski
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Data premiery: 27 kwietnia 2018
 
 
 

Mając 16 lat obejrzałem „Pogodę na jutro” w reżyserii Jerzego Stuhra, w której występował też Maciej. Wzruszył mnie ten film i zainspirował. Pomyślałem, że właśnie takie rzeczy chcę robić, że mógłbym z nimi współpracować bo oni mają w sovbie coś „szlachetnego”, trochę jak z baśni, trochę z niewinności dziecka. Do szkoły teatralnej nie zostałem przyjęty 11 razy… A jednak, skończyłem studia na PWST, dyplom ułożył nam Jerzy Stuhr, a potem zaprosił Nas do Och-Teatru, gdzie wystąpił też Maciek… Dziwnie się to życie układa.

TANCERZ

Bezdech




Choreografia:
Sylwia Hefczyńska-Lewandowska
Asystenci choreografa: Paweł Urbanowicz, Natalia Dinges
Muzyka/kompozytor: Patrycja Hefczyńska
Kostiumy i charakteryzacja: Marta Wieczorek, Kamila Zabłocka
Reżyseria światła: Kamil Rogański
Realizacja dźwięku: Mariusz Michalik
Projekt scenografii: Sara Sudoł
Realizacja scenografii: Jacek Wichrowsk
Production: AST Kraków
Data premiery: 16.12.2016r. Bytom 

Zobaczyłem kiedyś na scenie młodą grupę Cullberg Ballet. Po spektaklu była rozmowa z widzami. Zamarzyłem, żeby kiedyś tak właśnie siedzieć po spektaklu, z większą ekipą, z którą podróżuję i tańczę i opowiadać ludziom o tym co robimy. Zacząłem tańczyć jeszcze w łóżeczku, w wieku kilku lat przestałem bo dla ludzi wokół to było „pedalskie” i dziwaczne. Tak też do 21 roku życia nie tańczyłem wcale i nie ćwiczyłem na w.f. . Kiedy studiowałem reżyserię w Krakowie, mieliśmy zajęcia ze scenografii w Operze Narodowej w Warszawie. Pamiętam, na scenie ćwiczył wtedy balet rosyjski, tancerze w wieku ok. 16-20 lat. Kiedy zobaczyłem jak jeden z tancerzy wyskoczył i zatrzymał się na chwilę w powietrzu poczułem, że ten skok znaczył dla mnie więcej niż wszystkie przeczytane na studiach książki… Potem zobaczyłem dyplom studentów WTT w choreografii Jacka Łumińskiego i nie mogłem spać bo przypomniałem sobie o swoim marzeniu… Dostałem się na PWST WTT, studia skończyłem a dyplom zagraliśmy ok. 20 razy, w 17 osób. W dodatku choreografką była zachwycająca tancerka Sylwii Hefczyńśkiej-Lewandowskiej! Łania polskiej techniki tańca współczesnego! <3

Tancerz

ROZKOSZ

Choreografia, scenografia i kostiumy: Jakub Lewandowski
Asystentka choreografa: Dominika Wiak
Muzyka: Michał Lis
Reżyseria świateł: Paweł Murlik
Dancing: Dominika Wiak, Wojciech Furman, Daniel Leżoń, Oscar Mafa, Paweł Urbanowicz, Michał Woźnica
Produkcja; Bytomski Teatr Tańca i Ruchu Rozbark
Data premiery: 29.09.2018r.

Marzyłem aby wystąpić w spektaklu tanecznym, który będzie doceniony przez Polską Platformę Tańca. Aby zatańczyć z TAKĄ ekipą w spektaklu i żeby moja twarz była kiedyś na plakacie! Dzięki Kubie, mojej pracy i magii ludzi,  wszystko się zrealizowało. Choć po castingu dowiedziałem się, że nie zatańczę ponieważ nie zostałem wybrany! (…). Chciałem, żeby moja twarz była na plakacie i powiem Wam dlaczego – bo jest piękna 😀 Ponieważ wierzę w wartości, które cenię i myślę sobie, że moja twarz właśnie niesie za sobą te wartości w świat.  

Aktor

Bal Manekinów

Reżyseria: Jerzy Stuhr
Przekład: Anatol Stern
Scenografia i kostiumy: Juriana Jur
Opracowanie muzyczne: Michał Gorczyca
Choreografia: Nina Minor
Reżyser światła: Waldemar Zatorski
Realizacja dźwięku: Michał Tatara
Asystent scenografa i kostiumologa: Małgorzata Domańska
Asystenci reżysera: Nina Minor i Jan Malawski
Producent wykonawczy: Jan Malawski
Data premiery: 27 kwietnia 2018
 
 
 

Mając 16 lat obejrzałem „Pogodę na jutro” w reżyserii Jerzego Stuhra, w której występował też Maciej. Wzruszył mnie ten film i zainspirował. Pomyślałem, że właśnie takie rzeczy chcę robić, że mógłbym z nimi współpracować bo oni mają w sovbie coś „szlachetnego”, trochę jak z baśni, trochę z niewinności dziecka. Do szkoły teatralnej nie zostałem przyjęty 11 razy… A jednak, skończyłem studia na PWST, dyplom ułożył nam Jerzy Stuhr, a potem zaprosił Nas do Och-Teatru, gdzie wystąpił też Maciek… Dziwnie się to życie układa.

TANCERZ

Bezdech




Choreografia:
Sylwia Hefczyńska-Lewandowska
Asystenci choreografa: Paweł Urbanowicz, Natalia Dinges
Muzyka/kompozytor: Patrycja Hefczyńska
Kostiumy i charakteryzacja: Marta Wieczorek, Kamila Zabłocka
Reżyseria światła: Kamil Rogański
Realizacja dźwięku: Mariusz Michalik
Projekt scenografii: Sara Sudoł
Realizacja scenografii: Jacek Wichrowsk
Production: AST Kraków
Data premiery: 16.12.2016r. Bytom 

Zobaczyłem kiedyś na scenie młodą grupę Cullberg Ballet. Po spektaklu była rozmowa z widzami. Zamarzyłem, żeby kiedyś tak właśnie siedzieć po spektaklu, z większą ekipą, z którą podróżuję i tańczę i opowiadać ludziom o tym co robimy. Zacząłem tańczyć jeszcze w łóżeczku, w wieku kilku lat przestałem bo dla ludzi wokół to było „pedalskie” i dziwaczne. Tak też do 21 roku życia nie tańczyłem wcale i nie ćwiczyłem na w.f. . Kiedy studiowałem reżyserię w Krakowie, mieliśmy zajęcia ze scenografii w Operze Narodowej w Warszawie. Pamiętam, na scenie ćwiczył wtedy balet rosyjski, tancerze w wieku ok. 16-20 lat. Kiedy zobaczyłem jak jeden z tancerzy wyskoczył i zatrzymał się na chwilę w powietrzu poczułem, że ten skok znaczył dla mnie więcej niż wszystkie przeczytane na studiach książki… Potem zobaczyłem dyplom studentów WTT w choreografii Jacka Łumińskiego i nie mogłem spać bo przypomniałem sobie o swoim marzeniu… Dostałem się na PWST WTT, studia skończyłem a dyplom zagraliśmy ok. 20 razy, w 17 osób. W dodatku choreografką była zachwycająca tancerka Sylwii Hefczyńśkiej-Lewandowskiej! Łania polskiej techniki tańca współczesnego! <3

KMO2020_B2_serce3

Asystent/koordynator

Wrócę tu po swoje serce

Choreografia: Jacek Łumiński
Tancerze: 
Monika Witkowska, Łukasz Zgórka, Omar Karabulut, Anna Mikuła, Sebastian Wiertelak
Asystent: Daniel Lezon
Production: Przestrzenie Sztuki Katowice
Premiera: 07.10.2020r.

 

To marzenie jest związane z historiami opisanymi wcześniej. Studiując reżyserię w Krakowie, poznałem studentów Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Weszli na uczelnię. Stałem na schodach za bufetem. Poczułem jakby na uczelnie wleciał miękki wiatr. Zszedłem na dół. Na przodzie stał Maciej Beczek ze swoją grupą. Sposób w jaki Ci ludzie stali był tak… miękko zwyczajny i obecny, że zrozumiałem natychmiast – że to są „moi ludzie”. Taką postawę rozumiem i czuję. Potem zobaczyłem ich dyplom, „Kocham tylko i wyłącznie całym serce nie-rozłącznie, Magdalenę”… Tak poznałem polską technikę tańca współczesnego, którą momentalnie rozpoznałem jako „mój język”, „ruch dla mnie”. Potem Śląski Teatr Tańca (z opowieści). Studiując na WTT oglądałem spektakle ŚTT i organizowałem wspólne kino, żeby zobaczyć ich spektakle. Na początku nie rozumiałem o co w nich chodziło, wydawały mi się dziwne… ale było w nich coś takiego… jakaś tajemnica, moc, coś magnetycznego, intensywnego. Im więcej tańczyłem tym bardziej odkrywała się przede mną nowa kraina wiedzy, doznań i rozumienia. Cała tajemnica przestawała być mistyczna, a zaczynała być co raz bardziej przejrzysta, czysta i wbrew pozorom, bardzo codzienna… Marzyłem, żeby zobaczyć od początku jak Jacek Łumiński tworzy nowy spektakl. I to również się spełniło…  

TANCERZ

Orfeusz i eurydyka

Kompozytor: Christoph Willibald Gluck
Libretto: Ranieri de’ Calzabigi
 

Reżyseria: Magdalena Piekorz
Kierownictwo muzyczne: Stefan Plewniak
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Sobańska i Marcel Sławiński 
Choreografia: Jakub Lewandowski
Reżyseria świateł: Paweł Murlik
Multimedia: Hektor Werios
Asystent reżysera: Bartosz Buława

Orfeusz: Artur Janda/Szymon Komasa 
Eurydyka: Barbara Zamek
Amor: Sylwia Stępień 
Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej –  Kierownik Zespołu Wokalnego Krzysztof Kusiel-Moroz
Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej Musicae Antiquae Collegium Varsovie
Klawesyn – Ewa Mrowca

Tancerze: Kinga Duda, Magdalena Fejdasz, Dominika Wiak, Agnieszka Konopka , Natalia Dinges, Krzysztof Łuczak, Stanisław Bulder, Krystian Łysoń, Aleksander Kopański, Daniel Leżoń,  Zuzanna Kasprzyk, Jarosław Mysona

A tu krótko. Jak pisałem pod plakatem spektaklu „Bezdech”, zobaczyłem skok młodego tancerza baletu rosyjskiego w Operze Narodowej w Warszawie. Ten skok był jak klucz, którym otworzył we mnie porzucone marzenia. Nigdy nie sądziłem, że wystąpię w operze, a tym bardziej nie w Warszawie, bo przecież nie tańczę baletu od dziecka! … Ale jednak świat ma więcej możliwości do zaoferowania tak też i to marzenie się zrealizowało. Nie w Narodowej, ale w Oprze w Warszawie zatańczyłem, wśród znakomitych artystów.

z17035530AMP,Iwona-ksiezniczka-Burgnada

AKtor

Iwona księżcznika Burgunda

Reżyseria: Ewa Wyskoczyl
Autor sztuki: Witold Gombrowicz
Scenografia: Ewa Wyskoczyl, Łukasz Błażejewski
Opracowanie muzyczne: Stanisław Ruksza
Opracowanie recytatywów i partii chóralnych: Adam Szeliga Projekcje video: Robert Mleczko
Światło: Lesław Kot
Obsada:
Marek Bula (Iwona)
Karol Gembczyk (Król Ignacy)
Anna Przedpełska (Królowa Małgorzata)
Kamil Baryła (Książę Filip)
Daniel Leżoń (Kardynał)
Michał Czorny (Iza)
Bartłomiej Gąsior (Cyryl)
Chór Męski im. Nowowiejskiego z Rept Śląskich (Dwór)
Teatr Z

A tutaj będzie może najbardziej sentymentalnie! Kiedy miałem 13/14 lat, dołączyłem do kółka teatralnego Dąbrowskiego Domu Kultury, które prowadził Paweł Chojnowski. Czułem się obco i dziwnie, ale wiedziałem, że chcę spróbować. Akurat wtedy zaczęliśmy pracę nad „Iwoną Księżniczką Burgunda”. Na scenie występowali starsi ode mnie koledzy, (licealiści!). M.in. Daniel Klaczak, Ewa Hanusz, Adrian Wajda.  Na próbach głównie obserwowałem ich ponieważ grałem lokaja w III akcie. Z moją wadą wymowy i emocjonalnym zamknięciem mogłem  tylko podziwiać ich, śmiać się z niezliczonych żartów i marzyć sobie, że może kiedyś, jakimś cudem (czyt. lata codziennej pracy) też będę takim aktorem… Tak się wydarzyło, że pierwszą sztuką, w której zagrałem już zawodowo, była właśnie „Iwona…”. A wcieliłem się w mojego ulubionego Szambelana (Kardynała w interpretacji Ewy), którego lata wcześniej grał Daniel Klaczak.

Ewa Wyskoczyl
Reżyserka
KMO2020_B2_serce3

Asystent/koordynator

Wrócę tu po swoje serce

Choreografia: Jacek Łumiński
Tancerze: 
Monika Witkowska, Łukasz Zgórka, Omar Karabulut, Anna Mikuła, Sebastian Wiertelak
Asystent: Daniel Lezon
Production: Przestrzenie Sztuki Katowice
Premiera: 07.10.2020r.

 

To marzenie jest związane z historiami opisanymi wcześniej. Studiując reżyserię w Krakowie, poznałem studentów Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Weszli na uczelnię. Stałem na schodach za bufetem. Poczułem jakby na uczelnie wleciał miękki wiatr. Zszedłem na dół. Na przodzie stał Maciej Beczek ze swoją grupą. Sposób w jaki Ci ludzie stali był tak… miękko zwyczajny i obecny, że zrozumiałem natychmiast – że to są „moi ludzie”. Taką postawę rozumiem i czuję. Potem zobaczyłem ich dyplom, „Kocham tylko i wyłącznie całym serce nie-rozłącznie, Magdalenę”… Tak poznałem polską technikę tańca współczesnego, którą momentalnie rozpoznałem jako „mój język”, „ruch dla mnie”. Potem Śląski Teatr Tańca (z opowieści). Studiując na WTT oglądałem spektakle ŚTT i organizowałem wspólne kino, żeby zobaczyć ich spektakle. Na początku nie rozumiałem o co w nich chodziło, wydawały mi się dziwne… ale było w nich coś takiego… jakaś tajemnica, moc, coś magnetycznego, intensywnego. Im więcej tańczyłem tym bardziej odkrywała się przede mną nowa kraina wiedzy, doznań i rozumienia. Cała tajemnica przestawała być mistyczna, a zaczynała być co raz bardziej przejrzysta, czysta i wbrew pozorom, bardzo codzienna… Marzyłem, żeby zobaczyć od początku jak Jacek Łumiński tworzy nowy spektakl. I to również się spełniło…  

TANCERZ

Orfeusz i eurydyka

Kompozytor: Christoph Willibald Gluck
Libretto: Ranieri de’ Calzabigi
 

Reżyseria: Magdalena Piekorz
Kierownictwo muzyczne: Stefan Plewniak
Scenografia i kostiumy: Katarzyna Sobańska i Marcel Sławiński 
Choreografia: Jakub Lewandowski
Reżyseria świateł: Paweł Murlik
Multimedia: Hektor Werios
Asystent reżysera: Bartosz Buława

Orfeusz: Artur Janda/Szymon Komasa 
Eurydyka: Barbara Zamek
Amor: Sylwia Stępień 
Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej –  Kierownik Zespołu Wokalnego Krzysztof Kusiel-Moroz
Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej Musicae Antiquae Collegium Varsovie
Klawesyn – Ewa Mrowca

Tancerze: Kinga Duda, Magdalena Fejdasz, Dominika Wiak, Agnieszka Konopka , Natalia Dinges, Krzysztof Łuczak, Stanisław Bulder, Krystian Łysoń, Aleksander Kopański, Daniel Leżoń,  Zuzanna Kasprzyk, Jarosław Mysona

A tu krótko. Jak pisałem pod plakatem spektaklu „Bezdech”, zobaczyłem skok młodego tancerza baletu rosyjskiego w Operze Narodowej w Warszawie. Ten skok był jak klucz, którym otworzył we mnie porzucone marzenia. Nigdy nie sądziłem, że wystąpię w operze, a tym bardziej nie w Warszawie, bo przecież nie tańczę baletu od dziecka! … Ale jednak świat ma więcej możliwości do zaoferowania tak też i to marzenie się zrealizowało. Nie w Narodowej, ale w Oprze w Warszawie zatańczyłem, wśród znakomitych artystów.

z17035530AMP,Iwona-ksiezniczka-Burgnada

AKtor

Iwona księżcznika Burgunda

Reżyseria: Ewa Wyskoczyl
Autor sztuki: Witold Gombrowicz
Scenografia: Ewa Wyskoczyl, Łukasz Błażejewski
Opracowanie muzyczne: Stanisław Ruksza
Opracowanie recytatywów i partii chóralnych: Adam Szeliga Projekcje video: Robert Mleczko
Światło: Lesław Kot
Obsada:
Marek Bula (Iwona)
Karol Gembczyk (Król Ignacy)
Anna Przedpełska (Królowa Małgorzata)
Kamil Baryła (Książę Filip)
Daniel Leżoń (Kardynał)
Michał Czorny (Iza)
Bartłomiej Gąsior (Cyryl)
Chór Męski im. Nowowiejskiego z Rept Śląskich (Dwór)
Teatr Z

A tutaj będzie może najbardziej sentymentalnie! Kiedy miałem 13/14 lat, dołączyłem do kółka teatralnego Dąbrowskiego Domu Kultury, które prowadził Paweł Chojnowski. Czułem się obco i dziwnie, ale wiedziałem, że chcę spróbować. Akurat wtedy zaczęliśmy pracę nad „Iwoną Księżniczką Burgunda”. Na scenie występowali starsi ode mnie koledzy, (licealiści!). M.in. Daniel Klaczak, Ewa Hanusz, Adrian Wajda.  Na próbach głównie obserwowałem ich ponieważ grałem lokaja w III akcie. Z moją wadą wymowy i emocjonalnym zamknięciem mogłem  tylko podziwiać ich, śmiać się z niezliczonych żartów i marzyć sobie, że może kiedyś, jakimś cudem (czyt. lata codziennej pracy) też będę takim aktorem… Tak się wydarzyło, że pierwszą sztuką, w której zagrałem już zawodowo, była właśnie „Iwona…”. A wcieliłem się w mojego ulubionego Szambelana (Kardynała w interpretacji Ewy), którego lata wcześniej grał Daniel Klaczak.

Ewa Wyskoczyl
Reżyserka